ادامه از نوشتار پیشین
ایران از دانش ملتهای دیگر بهره می‌گیرد(بخش سوم)
...«تئودوزیوس» طبیب نصرانی که پزشکی نامدار بود برای معالجه شاهنشاه بدربار ساسانی فرا خوانده شد و در گندی شاپور مستقر گشت و بزودی طبابت وی شهره آفاق شد.
او به تعلیم و تربیت شاگردان این مرکز علمی‌همت گماشت و کتابهائی در طب فراهم آورد که میتوان از جمله آنها کتاب «کناش تئودوزیوس» یا جزوه تئودوزیوس را نام برد که بعدها از پهلوی به عربی ترجمه گردید.
این طبیب مسیحی یونانی بقدری مورد احترام واکرام شاپور بود که دستور داد بمنظور انجام فرائض دینی او و دستیارانش کلیسائی در شهر بسازند .
حتی به درخواست این طبیب بود که بسیاری از اسرای رومی‌آزاد شدند. اگرچه شاپور عده‌‌‌ای از اسرای رومی‌را باجبار در این شهر علمی‌جای داد، ولی گروهی نیز بمیل و خواسته خود از جندی شاپور رفتند.
تجمع علمای هنری و دانشمندان سریانی و زرتشتی در جندی شاپور این امکان را بوجود آورد تا آثار گرانقدری از گنجینة فرهنگی ملل گونه گون به زبان پارسی
برگردد.
آغاز شکوه بیمارستان و دانشسرای جندی شاپور
در جندی شاپور کارهای ترجمه از آثار ملل دیگر نیز صورت گرفت ولی ترجمه این آثار کمتر در فلسفه و ریاضیات و بیشتر در طب بود.
و این بیشتر بخاطر ضرورت و نیازی بود که مراکز پژوهشی بزرگی چون بیمارستان و مدرسه طب «جندی شاپور» می‌طلبیدند.
در مدرسه طب از تجارب ملل مختلف از جمله هندوان، یونانیان، اسکندرائیان و علمای سریانی زبان بهره بسیار گرفته میشد و از اینروست که «القفطی» طب ایران را در عصر طلائی جندی شاپور کاملترین طب میشناسد و مینویسد که : طب ایران بهتر و بیشتر از طب دیگر ممالک پیشرفت و ترقی حاصل کرده است. این تاریخ نگار می‌افزاید: «اطبای جندی شاپور دستورها و قوانینی برای این شغل مقدس (طبابت) وضع کردند و کتابهای سودمندی در این زمینه نوشتند. »
اوج اعتلا
«جندی شاپور» در عهد خسرو انوشیروان اعتبار و شهرت اوج گیری یافت. شوق و علاقه نوشیروان در جلب وحمایت دانشمندان و گسترش نفوذ علمی‌و توسعه مراکز تحقیقی و طبی جندی شاپور انگیزه اساسی این اوج و اعتلا بود.
به تشویق شهریار بزرگ ساسانی جلسات بحث و مناظره و مشاوره با شرکت محققین و دانشمندان و حکمای نامی‌در جندی شاپور برگزار میشد. در این جلسات پرسشها و پاسخهای جالب و نغزی ردو بدل میشد که باری از غنی ترین و دانشهای عصر را همراه داشت.
«خسرو» خود اغلب در این گونه جلسات عالمانه که گاه مفتاح مسایل علمی‌و معرفتی در سطوحی بالا بود شرکت می‌جست و شاید تأثیر همین گفت و شنودها و پژوهش و کاوشهای عمیق بود که علاقه وافری در شاه ساسانی و نسبت به آموزش فلسفه و حکمت یونان پدید آورد.
استادان خسرو انوشیروان درزمینه حکمت یونان کهن بزرگان شهیری چون «پولوس پرسا» و «اورانیوس» یونانی بودند.
چهره‌های سرشناس دیگری چون «السونطائی» و «درستاباز» بمنزله پشتوانه اعتبار جندی شاپور بودند که شخص اخیر درضمن ریاست بهداری بزرگ شهر را بعهده داشت.
ادامه دارد
امیر تهرانی
ح.ف